Ria onderbreekt haar Run

Amersfoort - 21 mei 2009. Wat aanvankelijk een prachtige dag beloofde te worden eindigde op woensdag 20 mei 2009 in het ziekenhuis te Bad Segeberg. Ria heeft bloedarmoede.

In de vroege ochtend ging Ria vanuit het Duitse plaatsje Trittau op pad voor de 32e etappe van de Trans Europe Footrace, om bij de finish mensen uit Biddinghuizen te ontmoeten. Een korte etappe gelukkig, want dat het niet goed gaat met Ria is al een poosje duidelijk. Ze is al dagen doodmoe. Maar hoe dat komt is voor iedereen een raadsel.

In Biddinghuizen gaat op datzelfde moment een busje vol supporters richting finish om Ria te steunen en aan te moedigen. Ria heeft een moeilijke week achter de rug. We willen zelf zien hoe het nu met haar gaat. Kijken wat we voor haar kunnen doen om het gemakkelijker te maken. Gewapend met een zak vol post, vele zakken drop, verse tijdschriften en een prachtig spandoek (dank je wel PPP) gaan we richting Duitsland. Han Dijkstra van Omroep Flevoland reist met ons mee en doet op de radio live verslag van de reis.

’s Morgens vroeg is dan al duidelijk geworden wat de oorzaak van Ria’s vermoeidheid is. Bloedarmoede. Tijdens de rit naar Duitland wordt contact opgenomen met hematologe dokter Sonja Zweegman van het VU Medisch Centrum te Amsterdam. Haar advies; Onmiddellijk naar het ziekenhuis, vandaag nog.

Door wegwerkzaamheden in de buurt van Hamburg over een lengte van 72(!) kilometer schiet het onderweg niet op. Langzaam verplaatsen wij ons op een zeer smalle rijbaan langs een rij vrachtwagens die welhaast oneindig lijkt te zijn. Ria finisht een half uurtje eerder dan wij. We missen de aankomst in Bad Segeberg. Jammer.

Wat als eerste opvalt, als we Ria zien, zijn haar benen. Gespierd en prachtig bruin. Wat een benen! De zon en de dagelijkse krachtsinspanningen hebben hun uitwerking niet gemist. Maar wat ook opvalt zijn Ria’s ogen. Die staan niet goed. Het is voor iedereen wel duidelijk dat er iets aan de hand moet zijn, behalve misschien voor Ria zelf.

We ‘arresteren’ haar meteen en melden ons een paar minuten later bij het ziekenhuis in Bad Segeberg, waar na een uur duidelijk is dat de bloedarmoede inmiddels ernstige vormen heeft aangenomen. Doorlopen is uitgesloten. Minstens twee, maar misschien zelfs drie zakken bloed heeft ze nodig, zo concluderen de internisten in het Duitse ziekenhuis.

‘Dat zal niet gaan, want daar heb ik helemaal geen tijd voor’, zegt Ria. Morgen immers moet ze weer aan de start verschijnen voor de laatste etappe in Duitsland en daarna gaat ze op de boot richting Zweden om daar haar weg naar de Noordkaap te vervolgen. Ze zit met haar gedachten nog helemaal in de race.

Gelukkig is er op dat moment een bus vol mensen uit Biddinghuizen om Ria op andere gedachten te brengen. Om haar te helpen bij het maken van die ontzettend moeilijke, maar enige juiste beslissing: De race onderbreken. Eerst beter worden en dan pas weer verder.

Ultrasport is een extreme sport. Een sport van telkens maar weer de grenzen verleggen. Soms (vaak?) tot in het onredelijke. Alleen met die instelling is het mogelijk tot extreme prestaties komen. Maar met die instelling kun je ook in de problemen komen. Ria heeft gelukkig, met behulp van mensen uit haar omgeving die om haar geven, gekozen voor haar gezondheid. Maar wat doet het pijn!

Want het was haar droom om op 21 juni, samen met Trond onder de middernachtszon op de Noordkaap te staan, na de finish van die extreme voettocht door heel Europa. Met een mooi bedrag op de bankrekening voor het onderzoek naar Leukemie, de ziekte die haar gezin heeft getroffen. Is die droom, waarvoor ze zo hard gewerkt heeft om ‘m te realiseren, nu als een zeepbel uit elkaar gespat? Zeker niet!

Ria’s Run gaat door. De strijd tegen Leukemie gaat door. Ria komt er wel weer bovenop. Als het mogelijk is sluit ze zich weer aan bij de lopers. Niet meer voor het klassement, maar de prestatie is er niet minder om. Vooralsnog gaan we ervan uit dat dat gaat gebeuren. Ondertussen puzzelen wij door in Biddinghuizen, voor het goede doel.
En, nu u toch achter de computer zit, misschien maakt u op dit moment wel een bedragje over op rekening 1322.87.641 t.n.v. Stichting Ria’s Run te Biddinghuizen. Als we allemaal een paar euro storten, dan zal dat voor Ria de pijn enorm verzachten. Want ondanks alle ellende was haar grootste zorg niet haar gezondheid maar dat haar project voor de strijd tegen Leukemie zou mislukken. Laten we er met z’n allen voor zorgen dat dat niet gebeurt. Want de strijd tegen Leukemie gaat immers niet alleen Ria, maar ons allemaal aan.

Uiteraard houden we u op de hoogte over de gezondheid van Ria. Ze zal vandaag al onderzoeken ondergaan om de oorzaak van de bloedarmoede op te sporen. Vanaf deze plaats wensen we Ria alle sterkte die ze nodig heeft.

Post voor Ria kan naar:
Postbus 50,
8256 ZH Biddinghuizen
of naar het gastenboek van www.riasrun.nl.

Donaties voor de strijd tegen Leukemie kunt u storten op rekening 1322.87.641 t.n.v. Stichting Ria’s Run te Biddinghuizen. Van harte aanbevolen.

Bron: BHZNet.nl

<< Terug naar overzicht